درختان کوئرکوس که معمولاً به نام بلوط شناخته می شوند از خانواده Fagaceae هستند و آنها 450 گونه در سراسر جهان را شامل می شوند.
چوب بلوط به دلیل خواص مکانیکی و دوام آن ارزشمند است.
از دوران ماقبل تاریخ به طور گسترده مورد استفاده قرار گرفته است.
دمپایی گونه درختی غالب جنگل های طبیعی در ناحیه سرم مسطح و همچنین در کل منطقه وویودینا، شمال صربستان است.
علاوه بر ساقه‌دار، بلوط بی‌صدا با ارزش‌ترین بلوط صربستان است.
در صندوق جنگلداری صربستان سهم قابل توجهی از بلوط بیسکوییت (28/7 درصد) وجود دارد.
بلوط منبع اصلی الوار چوب سخت است و همچنین از آنها برای تزئینات استفاده می شود.
چوب بادوام و محکم است و همچنین دانه بندی جذابی دارد.
به ویژه در کشتی سازی و ساخت و ساز و برای کفپوش، مبلمان، بشکه، و روکش ارزش دارد.
از پوست برخی از بلوط ها در پزشکی، دباغی و رنگرزی استفاده می شده است.
در اساطیر و دین، بلوط به عنوان نماد قدرت مورد احترام بود.
در صربستان، بلوط یک درخت مقدس است که در سنت های کریسمس صربستان استفاده می شود.
بلوط، میوه درختان بلوط، به دلیل محتوای بالای کربوهیدرات‌ها، اسیدهای آمینه، پروتئین‌ها، لیپیدها و استرول‌های مختلف از دیرباز به‌عنوان منبع تغذیه گراز، تانن، روغن و به‌ویژه غذا مورد استفاده قرار می‌گرفت.
بلوط های کوئرکوس عمدتاً برای تهیه نان یا به عنوان جایگزینی برای قهوه استفاده می شد.
هسته بلوط به طور سنتی در پزشکی استفاده می‌شد، به‌ویژه مغزهای برشته شده به عنوان قابض، ضد اسهال و پادزهر.
بلوط های Q robur حاوی ترکیبات مختلف بیولوژیکی فعال با فعالیت آنتی اکسیدانی (تانن ها، اسید گالیک و الاژیک، و مشتقات مختلف گالوئیل و هگزا هیدروکسی دی فنول) هستند.
همچنین مشخص شد که پوست گونه های مختلف کوئرکوس حاوی ترکیبات پلی فنلی است.
بنابراین، پوست Q petraea حاوی تانن های قابل هیدرولیز و متراکم، فلاوانول ها و پروآنتوسیانیدین های الیگومری است.
از پوست درخت Quercus robur بیش از 20 ترکیب (کاتچین و پروآنتوسیانیدین های الیگومری و پلیمری) جدا شده است.
