در بخش مراقبت های بهداشتی، “الکل” به دو ترکیب شیمیایی محلول در آب اتیل الکل و ایزوپروپیل الکل اشاره دارد که عموماً ویژگی های میکروب کشی را دست کم گرفته اند.
جزء این الکل طبی 4 لیتری به جای باکتریواستاتیک در برابر اشکال رویشی باکتری ها به سرعت ضد باکتری هستند. آنها همچنین سل، قارچ کش و ویروس کش هستند اما اسپورهای باکتری را از بین نمی برند.
هنگامی که زیر غلظت 50٪ رقیق می شوند، فعالیت کششی آنها به شدت کاهش می یابد و غلظت باکتری کشی بهینه محلول های 60٪ – 90٪ در آب (حجم/حجم) 483، 484 است.
عملی ترین توضیح برای اثر ضد میکروبی الکل، دناتوره کردن پروتئین ها است.
این مکانیسم با مشاهده اینکه اتیل الکل مطلق، یک عامل کمآبکننده، کمتر از مخلوط الکل و آب باکتریکشی دارد، پشتیبانی میشود، زیرا پروتئینها در حضور آب سریعتر دناتوره میشوند.
دهیدروژنازهای اشریشیا کلی 486 و الکل اتیلیک فاز تاخیری انتروباکتر آئروژنز 487 را افزایش میدهد و اثر فاز تاخیری را میتوان با افزودن اسیدهای آمینه خاص معکوس کرد.
اعتقاد بر این بود که اثر باکتریواستاتیک ناشی از مهار تولید متابولیت های ضروری برای تقسیم سریع سلولی است.
متیل الکل (متانول) ضعیف ترین اثر ضد باکتریایی الکل ها را دارد و بنابراین به ندرت در مراقبت های بهداشتی استفاده می شود. ساعت 483. سودوموناس آئروژینوزا در 10 ثانیه با تمام غلظتهای اتانول از 30% تا 100% (V/V) و E، E coli در 10 ثانیه توسط تمام غلظتهای اتانول از 40% کشته شدند.
به 100 درصد ارگانیسم های گرم مثبت استافیلوکوکوس اورئوس و استرپتوکوک پیوژنز کمی مقاوم تر بودند و در 10 ثانیه با غلظت اتیل الکل 60 تا 95 درصد از بین رفتند. ایزوپروپیل الکل (ایزوپروپانول) برای E. coli و S. aureus 489 کمی بیشتر از اتیل الکل باکتری کش بود.
اتیل الکل، در غلظت های 60 تا 80 درصد، یک عامل ویروس کش قوی است که تمام ویروس های چربی دوست (مانند تبخال، واکسینیا و ویروس آنفولانزا) و بسیاری از ویروس های آبدوست (مانند آدنوویروس، انترو ویروس، راینوویروس و روتاویروس ها را غیرفعال می کند.
نه ویروس هپاتیت A (HAV) 58 یا فلج اطفال) 49. ایزوپروپیل الکل در برابر انتروویروس های غیر لیپیدی فعال نیست اما در برابر ویروس های لیپیدی کاملا فعال است.
HBV) 224، 225 و ویروس هرپس، 490 و اتیل الکل برای غیرفعال کردن ویروس نقص ایمنی انسانی (HIV) 227، روتا ویروس، اکو ویروس و آستروویروس 491.