در مورد افراد سالم اما دارای اضافه وزن که از رژیم غذایی کم فلاونوئید پیروی می کنند، مصرف روزانه کشمش پلویی ملایر به مدت 14 روز به طور متوسط ظرفیت آنتی اکسیدانی سرم را افزایش می دهد.
با این حال، هیچ تغییر مطلوبی در نشانگرهای التهابی ناشتا یا پس از غذا وجود نداشت، که نشان دهنده عدم ارتباط بین نشانگرهای ظرفیت آنتی اکسیدانی کل پلاسما و وضعیت التهابی در این جمعیت مورد مطالعه است، یا اینکه ظرفیت آنتی اکسیدانی برای تغییر التهاب کافی نبود.
در واقع، نویسندگان بر این باور بودند که دلیل عدم تغییر در استرس اکسیداتیو و التهاب احتمالاً به دلیل مقدار ناکافی کشمش ارائه شده در مطالعه بوده است و ربطی به مدت مداخله ندارد.
دوز دو وعده در روز کشمش (90 گرم) حاوی حدود 68-94.5 میلی گرم در روز از ترکیبات فنلی بود. هیپرکلسترولمی، یک عامل خطر برای بیماری های قلبی عروقی، به رایج ترین مشکل پزشکی در سراسر جهان تبدیل شده است و عادات غذایی بد یکی از دلایل اصلی آن است.
یک مطالعه مداخله ای با 15 بزرگسال با کلسترول بالا برای ارزیابی اثرات کاهش چربی یک رژیم غذایی گیاهی غنی از غلات کامل، آجیل و کشمش خشک شده در آفتاب بر روی لیپوپروتئین های سرم انجام شد.
پس از چهار هفته مداخله، کل چربی دریافتی بدون تغییر باقی ماند، اگرچه تغییری در توزیع اسیدهای چرب در پلاسما وجود داشت: اسیدهای چرب تک غیراشباع و چند غیراشباع (PUFA) افزایش یافتند، در حالی که اسیدهای چرب اشباع (SFA) کاهش یافتند.
افزایش مصرف تری گلیسیرید و فیبر با کاهش کلسترول رژیم غذایی، کلسترول تام، LDL-c و HDL-c همراه بود. با این حال، نتایج این دو مطالعه را نمی توان منحصراً به کشمش نسبت داد، بلکه به رژیم غذایی بر اساس غذاهای کامل و تصفیه نشده مربوط می شود.
